Yakılan heykeller, atılan molotof kokteylleri, parçalanan otobüsler yoktur mahallemizde. Herkes kendi halinde evinin, ekmeğinin ve ahir hayatın derdindedir. Arada küçük gruplar birbiriyle kavga etse de en fazla silahlar patlar. O da zaten diğer insanlar rahatsız olmasın diye kalabalık saatlerde değil, gece yarısı olur. Kavga edeni bile düşüncelidir yani. Hem insanlar nerede hiç kavga etmezler ki...
Tertemizdir Çeliktepe. Sokaklarda bir tane çöp bulamazsınız. Çöp dediysem çöp tenekesinden bahsediyorum. Çeliktepe sakininin çöpü olmaz çünkü. Olursa da gece çöp kamyonunun gelip alması için poşetlere koyup sokağın uygun bir yerine yığacak kadar medenidir Çeliktepe insanı. Öyle sokağında çöp tenekesi olup da pis koksun istemez.
Ev sahipleri de çok iyidir Çeliktepe'de. Kültürlerini Anglosaksonlardan, disiplinlerini Almanlardan, ekonomi yönetimlerini Musevilerden alırlar. Kurallara o kadar bağlıdırlar ki, kirayı ayın 1'inde (yazıyla "bir") yatırmazsanız hemen arar hatırlatırlar size. İnsanlık hali ne de olsa, günlük hayatın koşuşturmasında aklınızdan çıkmıştır belki diye sizin yerinize düşünürler. Onun dışında hiçbir zaman sizi rahatsız etmez, arayıp sormazlar. Hatta o kadar rahatsız etmek istemezler ki, evle ilgili bir isteğiniz olduğunda yapmazlar. Az önce de dediğim gibi, maksat siz evdeyken rahatsız etmemektir.
Bakın Türkiye zaten iyice karıştı, artık İstanbul da karışmaya başlıyor. Yarın bir gün kurtarılmış bölge olacak Çeliktepe, "çölde bir vaha" diye bahsedecekler buradan. O yüzden siz siz olun, şimdiden yatırımınızı Çeliktepe'ye yapıp kendinizi kurtarın, benden söylemesi. Ne de olsa burası Man of Steel'ın memleketi.
